Snowdonia

Vanochtend verlieten we de leuke camping waar we op stonden, waar Luna een vriendje had om mee te spelen. Het beloofde een mooie dag te worden, want de reis ging door het natuurgebied Snowdonia. Maar eerst gingen we Conwy Castle bekijken, alleen van de buitenkant hoor dat is voor ons genoeg! En het was wel de moeite waard, vooral de hangbrug was indrukwekkend. Daarna nog een rondje gelopen in het plaatsje Conwy en lekker koffie gedronken.

Eenmaal weer onderweg met de camper de A470 opgezocht die dwars door het natuurgebied ging. En oooh......ik val vast in herhaling, maar het was weer zo mooi. Wat een uitzichten en bergen en leuke dorpjes waar we doorheen reden. We hebben er weer zo van genoten! Het laatste stuk ging over de A487 naar Aberystwyth (wie kent het niet ) dat aan de Ierse zee ligt en waar we een paar dagen zullen blijven.

Het eiland Anglesey

Vandaag was er goed weer voorspeld, dus een mooie dag om het eiland Anglesey te verkennen. Vanaf Rhualtt was het een uurtje rijden tot de brug naar het eiland. Onderweg geprobeerd de plaatsnamen uit te spreken die we tegenkwamen wat niet echt lukte . De taal van Wales lijkt in de verste verte niet eens op Engels en de meest voorkomende letters zijn volgens mij de Y en W. Knap hoor dat die mensen het uit kunnen spreken! We hebben wel heel erg om gelachen!

We namen de weg langs de kust en het landschap was heel lieflijk, glooiend en groen en zo zag het hele eiland eruit. Het meest westelijke plaatsje was Holyhead en het leek ons een leuk, toeristisch plekje om even lekker te lunchen. Nou, niet dus!!! Het was er uitgestorven en ontzettend armoedig en een leuk restaurantje niet te vinden. Uiteindelijk buiten het plaatsje toch nog iets gevonden..

Via de hoofdweg, de A55 richting het vaste land, waar we in het dorp kwamen met de langste naam van Europa. Wil je weten hoe dat heet, kijk dan even op de foto's, daar kun je ook lezen waar het betrekking op heeft. Eenmaal weer op het vasteland waren we snel bij onze overnachting in Llanfairfechan.

Voorbij Liverpool en Manchester

Na onze overnachting bij de boer waar de douche een halve kilometer lopen was en bijna in huis van de boerenfamilie, gingen we weer verder. Doel van deze dag was om voorbij Liverpool en Manchester te komen, maar eerst gingen we naar Malham om de Malham Cove te bekijken. Dit is een kalksteenformatie dat werd gevormd door een waterval met smeltwater van gletsjers aan het einde van de ijstijd, meer dan 12.000 jaar geleden.

Daarna de snelweg opgezocht om zo snel mogelijk voorbij Liverpool en Manchester te komen. Die steden liggen naast elkaar en daartussen ligt de snelweg. Gelukkig konden we goed doorrijden en zijn bij Chester naar het westen gereden. In het plaatsje Rhuatt kwamen we aan bij onze overnachting.

Van Southern Uplands naar Yorkshire Dales

We werden vanochtend wakker met regen en het is ook geen minuut droog geweest vandaag. Een grijze grauwe dag maar huppekee daar gingen we weer. Eerst de A76 af naar Dumfries richting Carlisle. Vlak daarvoor Schotland achter ons gelaten en reden Cumbria binnen. In Cockermouth met Luna gewandeld en lekker geluncht. Van daaruit door het Lake district gereden, maar helaas weinig van gezien door de laaghangende bewolking. De bedoeling was om de plaats Ambleside te bekijken, maar de regen kwam met bakken uit de lucht dus dat maar overgeslagen. Via de A65 bijna bij Skipton op de camping gearriveerd. Hopelijk morgen iets minder regen.

Jacobitestoomtrein, The Trossachs NP

Op tijd weggegaan want we moesten op tijd bij het Glenfinnan viaduct zijn om de Jacobite stoomtrein te zien. Natuurlijk heel benieuwd of Harry Potter onderweg was naar Zweinstein. Voor de zekerheid maar even gezwaaid!!

De reis ging verder over de A82, langs het zoveelste Loch en allemaal even mooi. Heel wat plassen met water gezien de afgelopen dagen! Maar we reden ook nog door een schitterend NP, The Trossachs. Wat een kolossen van bergen, werkelijk prachtig!

We kwamen bij Glasgow en omdat we niet dwars door de stad wilden , zijn we via de A737 verder zuidwaarts gereden. Via Irvine naar Kilmarnock naar de A76 waar we als enige gasten op camping Catrine staan. Morgen weer verder!

Langs het meer van Loch Ness

Vanaf de camping zou het een kwartier lopen zijn naar het meer. Er was niet bij vertelt dat het een survivaltocht was, allemaal stenen, keien, modder en gaten als pad. Uiteindelijk een half uur over gedaan, maar de beloning was daar!! Zoals je op de foto's kunt zien was het uitzicht spectaculair! Van een duik heb ik maar afgezien, veel te gevaarlijk met die stenen. Eenmaal terug op de camping weer lekker gaan rijden, richting Fort William. Heerlijk langs het meer, uitkijkend naar het monster Nessie. Jammer dat er tussen het meer en de weg veel bomen en struiken stonden, dus beperkt uitzicht, Nessie niet kunnen ontdekken.

In Invermoriston een prachtige waterval bekeken waarbij we eerst door een stukje bos moesten, ook al zo'n modderbad, onze workout hadden we zo wel gehad! Ton had een andere route gevonden, maar zakte bijna in een soort moeras, haha...

Bij Spean bridge het monument van de Britse commando's bekeken die gesneuveld zijn in de 2e wereldoorlog en later in andere conflictgebieden. Het was een mooie plek met uitzicht op de Ben Nevis, de hoogste berg van de UK met een hoogte van 1345 meter.

Tenslotte kwamen we in Fort William, de enige toeristenplaats langs het meer die we zijn tegen gekomen.


Het eiland Skye

Wat reizen we toch in een mooi seizoen!! De temperatuur is weliswaar niet zomers te noemen, maar de herfst is schitterend met al zijn mooie kleuren. En dat zagen we weer volop onderweg. Verder hoge bergen, uitzichten, meren, bos alles kwam voorbij. Voor Ton was het geen makkelijke weg om te rijden, smal en sommige stukken behoorlijk slecht wegdek, maar goed, je moet er wat voor over hebben hรจ! Het is ook een heel dun bevolkt eiland en de dorpjes bestaan soms maar uit een paar huizen. Zelfs de camping kon je bijna geen camping noemen maar lag wel aan het water!

De volgende ochtend weer vertrokken richting het meer van Lochness. Voor het eerst deze reis een regendag en dat was jammer want de bewolking was zo laag dat je bijna niets zag. Maar ook dat hoort erbij. We zijn in ieder geval goed aangekomen bij onze camping bij het meer van Lochness.

Inverness

De stad was maar 20 minuten rijden met de stadsbus dus dat was perfect, dachten we!! Helaas hebben ze hier ook tekort aan personeel dus de bus kwam gewoon niet. Na bijna een uur wortelschieten bij de bushalte kwam hij gelukkig toch nog. De stad is niet echt indrukwekkend, het centrum vrij klein en weinig bezienswaardigheden. We wilden dolfijnen spotten, maar die waren nergens te bekennen. Maar de Schotten vieren wel het weekend en bijna in alle pubs was er live muziek. Dat hebben we natuurlijk even meegepakt!

De volgende dag gaan we naar het eiland Sky.